Duchy przeszłości

Od niedzieli jestem w Polsce.Kraków przywitał mnie deszczową pogodą i niezwykłą "uprzejmością" Pana tramwajarza, od której to odwykłam mieszkając za naszą zachodnią granicą (tam urzędnicy i pracownicy służb miejskich etc.są dla obywateli a nie odwrotnie).Te drobiazgi(aura i nieuprzejmość) nie wybiło mnie z euforyczno-maniaklanego stanu,w jakim się znalazłam słysząc rodziną mowę i widząc "swoich",po prawie 10 miesiącach niebytności.Doświadczyłam prawdziwie patriotycznego wzruszenia,jakiego jeszcze nigdy dotąd nie zaznałam,które to po jakimś czasie ustąpiło miejsca zagubieniu,bo mówiąc szczerze, pracując i żyjąc w otoczeniu obcego języka można nieco zatracić swoją tożsamość.Po fazie chaosu i nadmiernej gadatliwości, nastąpił spokój i dziecięca radość.Pozwoliłam się porwać duchom przeszłości.Bo z Krakowem i moim rodzinnym miastem,którego urokami jest mi teraz dane, się napawać wiąże się tyle wyjątkowych wspomnień,doświadczeń,które mnie ukształtowały i ludzi,których choć fizycznie na co dzień brak w moim życiu, to nawet po długich rozłąkach nadal są mi bliscy (i tak to pozostanie myślę).

Tłem do sesji był stary szpital dla koni wyścigowych(w Dortmundzie),bardzo dziwne miejsce,prawie jak rodem z filmu "Królestwo" Larsa v.T.Brrr...Dziwna tam panowała aura.Ale jako,że mnie skorpiona ciągnie do takich lokalizacji,tak więc..

Zestaw trochę jesienny,ale aura podobnie,stąd te rajty i posępne kolory:)

pozdrawiam serdecznie

płaszcz-Influence UK
sukienka-Atmosphere
torba (scallop)-Topshop
buty- Armani vintage
piesek szkocki terier-pchli targ (ponoć z lat 40 tych)